Υπήρχαν στο παρελθόν δίκτυα παιδεραστίας στο γραφείο πρόνοιας νέων του Μονάχου; Η πόλη διερευνά αυτό το ερώτημα με ένα επιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα που αποσκοπεί στη συστηματική ανάλυση περιπτώσεων κακοποίησης σε ιδρύματα φροντίδας, ανάδοχες και θετές οικογένειες.
Στόχος της μελέτης είναι να διερευνήσει αν οι υπάλληλοι του γραφείου πρόνοιας νέων «μπορεί να συνεργάζονταν μεταξύ τους και με υπαλλήλους άλλων ιδρυμάτων για την κακοποίηση παιδιών και νέων».
Η μελέτη θα εξετάσει περιπτώσεις μεταξύ 1945 και 1990 στις οποίες ανήλικοι τοποθετήθηκαν σε σπίτια ή οικογένειες από το Γραφείο Πρόνοιας Νέων του Μονάχου.
35 εκατομμύρια ευρώ από το δημοτικό συμβούλιο
Οι μέχρι στιγμής πληροφορίες βασίζονται στις καταθέσεις των θιγόμενων που έχουν επικοινωνήσει με το κέντρο παιδικής προστασίας του Μονάχου που έχει συσταθεί για το σκοπό αυτό από το 2021.
Το κέντρο έχει λάβει μέχρι στιγμής 210 αιτήσεις για έκτακτη βοήθεια ή παροχές αναγνώρισης.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη κοινωνικής πρόνοιας Dorothee Schiwy (SPD), μέχρι στιγμής έχουν καταβληθεί 4,3 εκατομμύρια ευρώ σε επείγουσα βοήθεια και 930.000 ευρώ σε επιδόματα αναγνώρισης.
Το δημοτικό συμβούλιο έχει διαθέσει συνολικά 35 εκατομμύρια ευρώ για παροχές αναγνώρισης.
Το Μόναχο είναι ο πρώτος δήμος στη Γερμανία που έχει δεσμευτεί να αντιμετωπίσει συστηματικά τις περιπτώσεις κακοποίησης και να στηρίξει τους πληγέντες και έχει διαθέσει εκατομμύρια ευρώ για το σκοπό αυτό.
«Για πρώτη φορά, μια τοπική αρχή αναγνωρίζει τον πόνο όσων πλήττονται από βία, κακοποίηση και παραμέληση σε ιδρύματα, ανάδοχες και θετές οικογένειες και παρέχει επίσης ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για βοήθεια», δήλωσε τον Αύγουστο η επίτροπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την κακοποίηση, Kerstin Claus.
«Η προσέγγιση της πόλης του Μονάχου για την αντιμετώπιση της ιδρυματικής φροντίδας είναι υποδειγματική», λέει ο Matthias Katsch, εκπρόσωπος της πρωτοβουλίας “Eckiger Tisch” για τους πληγέντες.
«Ακόμη και αν έρχεται αργά – πολύ αργά για ορισμένους από τους θιγόμενους. Εξάλλου, τα περισσότερα θύματα της ιδρυματικής φροντίδας στη Γερμανία βρίσκονται ήδη σε ηλικία συνταξιοδότησης».
Επανέλαβε την έκκλησή του για περισσότερη πολιτική υποστήριξη για την αντιμετώπιση του παρελθόντος – και ζήτησε να υπάρξει κρατική πράξη στο κοινοβούλιο για τους πληγέντες.
«Γιατί εξακολουθούμε να είμαστε ο μόνος δήμος που πρέπει να συμφιλιωθεί με το παρελθόν;»
Το γιατί περισσότερες πόλεις στη Βαυαρία και τη Γερμανία δεν έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα του Μονάχου είναι ένα μυστήριο για τον Ignaz Raab.
Ο πρόεδρος μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων που συγκάλεσε η πόλη αναφέρει ότι θιγόμενοι από άλλες πόλεις της Βαυαρίας του τηλεφώνησαν επειδή ο δήμος τους δεν έχει αρμόδιο πρόσωπο επικοινωνίας για το θέμα αυτό.
«Γιατί εξακολουθούμε να είμαστε ο μόνος δήμος που ασχολείται με αυτό;» αναρωτιέται.
«Τα παιδιά ήταν σε κρατική φροντίδα και έπρεπε να βιώσουν τέτοια βάσανα, αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό», λέει και ζητά από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τη Βαυαρία να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες, μια κρατική ομπρέλα και τυποποιημένα κριτήρια.
Κατά τη γνώμη του, αυτά χρειάζονται και για να ασκηθεί πίεση στους θεσμούς που δυσκολεύουν την επιτροπή και τους ερευνητές να διερευνήσουν τις υποθέσεις.
Το όνομα Piusheim έρχεται επίσης στο προσκήνιο.
Το πρώην καθολικό κέντρο νεολαίας στην περιοχή του Ebersberg απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα πριν από μερικά χρόνια. Έγινε επίσης λόγος για σοβαρές πράξεις βίας και πιθανά δίκτυα κακοποίησης.
«Απευθύνουμε έκκληση στο βαυαρικό κρατικό κοινοβούλιο να ακολουθήσει το παράδειγμα και να διερευνήσει και άλλα ιδρύματα στη Βαυαρία, όπως το διαβόητο Piusheim νότια του Μονάχου, όπου φιλοξενούνταν επίσης παιδιά από άλλα μέρη της Γερμανίας», λέει ο Katsch από το “Eckiger Tisch”.
